Kwakoe begint in 1975 als een kleinschalig voetbaltoernooi tussen de hoogbouw van de bijlmermeer. De toenmalige initiatiefnemers, Chas Warning, Roy Groenberg alias Kaikusi, Guno Bakboord en Emile Esajas , pater familias van de beroemde “Esa Boys”, dachten daarmee de jeugd die niet op vakantie kon gaan toch een prettige zomer te geven. De naam van het toernooi reikt al snel, via de “mofokorantie”, tot buiten de stadsgrenzen. Voetbalteams uit heel Nederland reizen af naar de vogeltjeswei in de bijlmer om daar niet alleen van de vaak spannende competitie te genieten maar ook om elkaar te ontmoeten onder het genot van bamie, bloedworst en fladder. Er ontstaat een levendige handel in eten en drinken vanuit de kofferbak van daar geparkeerde auto’s. Kwakoe is inmiddels een begrip.

Onder de bezielende leiding van Winston Kout groeit Kwakoe in de jaren 90 uit tot de huidige mega happening die niet meer is weg te denken van de jaarlijkse feestkalender.

Het Kwakoe festival biedt nu niet alleen meer voetbal als entertainment, het evenement heeft een heel scala aan activiteiten geprogrammeerd: Muziek-optredens, sport, eten, miss-verkiezingen, de uitreiking van een literatuur prijs, debatten en lezingen. Maar er is een constante ; De befaamde Kwakoe sfeer. Die sfeer houdt het Kwakoe festival staande ongeacht de toename van het aantal festivals, ongeacht de negatieve publiciteit, ongeacht het slechte weer.

Het Kwaku Summer Festival is een grootse viering van culturele diversiteit en identiteit in het stadsdeel Zuidoost met cultuur, sport en eten als belangrijkste uitingsvormen en waar een brede (maatschappelijke) participatie en de Surinaamse oorsprong als belangrijkste pijlers gelden.